De Bloedpoort deel 18
De ambivalente houding van de pers
Al eerder is aangegeven dat de rol van de media richting de ‘Bloedpoort’ vaak twijfelachtig, zo niet eenzijdig, is geweest. Vooral de plaatselijke pers leek zich te hebben opgeworpen als een woordvoerster voor die middenstanders die in de Keizerstraat hun winkel hadden. Het gevolg was dat de mening over de ‘Bloedpoort’ regelmatig nadelig werd beïnvloed. Aan de naam van het buurtje ging steeds meer een smet kleven die niet viel weg te poetsen. De bewoners droegen toch al niet het beeld uit van een smetteloze gemeenschap maar het was wrang, steeds de koppeling te moeten ervaren tussen de onrust in de Keizerstraat en het aandeel van de ‘Bloedpoort’ daarin. Beruchte periode Zoals eerder gemeld waren vooral de weken, volgend op bouweteelt, turbulent. Veel dronkenschappen en herrieschopperijen waren daarvan het uitvloeisel met ruige knokpartijen tot slot. De politie moest steeds vaker ingrijpen; de naam Keizerstraat werd inherent aan publieke overlast. Middenstanders klaagden steen en been en de schrijvende pers huilde partijdig mee. Een stukje proza uit het ‘Dagblad van Zuid-Holland en ’s-Gravenhage’ van 8 december 1919 geeft dit beeldend aan. Bij eene poging tot arrestatie van twee beschonken lieden Zaterdagavond te ruim elf ure in de Keizerstraat bij het Smidsslop (het latere Kolenwagenslag: auteur) te Scheveningen ondervonden twee politieagenten hevig verzet van die lieden en van andere personen. Een agent werd door den ijzeren straatkolk, waarmede geworpen werd, in het gelaat getroffen en vrij ernstig gewond. Heftig dus: een vrouw kreeg een schotwond, een jongen stierf en een tweede agent werd ernstig aan de beide handen gewond. De twee dronkenmannen om wie het ging ontkwamen in de verwarring van het moment. Maar de bewuste krant was nog niet klaar, want Barbertje moest uiteraard hangen en voor die krant was deze meteen aan te wijzen. Op 9 december 1919 viel het hiernavolgende relaas te lezen. De beide dronken kerels, die Zaterdagavond de aanleiding van het verzet tegen de politie waren, waardoor een jongen gedood en vier personen gewond werden, hielden zich, naar de A v p. nader verneemt, bezig met het aanranden van vrouwen en meisjes in de Keizerstraat. Toen de twee politieagenten die zéér goed voor hun taak berekend zijn en beiden al jaren hebben dienst gedaan, wilden ingrijpen, volgden de relletjes. Voornamelijk moeten daarbij personen betrokken zijn geweest uit het Vredeshof dat den bekenden naam “de Bloedpoort” draagt. Het was duidelijk: iedereen in Scheveningen liep de mast vrij behalve zij die in de ‘Bloedpoort’ woonden. Het is opmerkelijk dat een café op de hoek van de Keizerstraat–Molenslop (ver weg dus van de ‘Bloedpoort’!) vanwege die rellen werd ontruimd waarna de orde spoedig hersteld bleek. De moord De stemming zat er bij de pers destijds al goed in; bijna een jaar daarvoor – kerstavond 1918 – was er een moord gepleegd. En hoe vanzelfsprekend het was om iemand uit de ‘Bloedpoort’ te beschuldigen bleek enige jaren later. In ‘De Scheveningsche Courant’ van 2 december 1922 schreef men er dit over. Het onderwerp van den dag is het vinden van een spoor inzake den moord op de ouden Gerrit van den Oever, een vier jaar geleden. Hoe de politie dit spoor gevonden heeft, is niet precies bekend, er is verzocht er over te zwijgen, maar wel is naar buiten doorgedrongen, dat ten gevolge van een twist woorden zijn gevallen, die een aanduiding gaven van den moordenaar, als het er niet méér zijn geweest. Dat de vermoedelijke dader in de Bloedpoort schijnt te wonen, verwondert in het minst niet, we zouden bijna vragen, waar zou hij anders zijn intrek hebben genomen. Het was te verwachten dat een krant die vrij afhankelijk was van zijn adverteerders vanzelfsprekend hun kant zou kiezen. Maar dat ze dit zo rechtstreeks liet merken werd sommigen toch wat te gortig. Verontwaardiging Het artikel leidde op 4 februari 1923 tot een felle tegenreactie in de bewuste krant. Een lezer gaf blijk van zijn ergernis via een ingezonden brief. Hij hekelde de inhoud van het artikel en eindigde aldus: Nu is de bedoeling van dit schrijven, mijnheer de Redacteur, dat in Uw blad de onschuldige bewoners der Bloedpoort in hun eer hersteld worden, temeer omdat 2 Dec. ‘22 zoo in 't algemeen alle bewoners van deze Poort over den hekel gehaald zijn. U beleefd dankend voor de verleende plaatsruimte, verblijf ik, hoogachtend ‘Een Scheveninger’. Dat de schrijvende pers ook wel eens milder over de ‘Bloedpoort’ heeft geoordeeld – zij het dan met reden – zal in het hiernavolgende artikel blijken. © Piet Spaans 2014 historisch publicist en auteur Den Haag Holland http://nl.wikipedia.org/wiki/Piet_Spaans
<< Vorige Volgende >>
Geplaatst op 09-06-2014 en 2334 keer gelezen
Like dit 1046 Liked