Varen met Jagers op Vis. deel 3
Een ogenblik later stonden we op een houten vlonder, tussen een stapel vismanden, in een ruimte wat op een verfhok leek en wat gelegen was op het hoofddek, aan het uiteinde van de achterschip Daar stonden drie grote ketels voor ons, met kranen op diverse hoogten. Als ze de vis strippen, gooien de jongens de lever in de manden, volgend de uitleg van de “derde man“. Als zij met het strippen ophouden, trek jij de manden naar achteren en gooi je de levers in de ketels en hij toont mij een trekhaak.. Als de lever deze hoogte bereikt, en hij wijst het aan op de ketel, laat je het koken, daarna laat je het sudderen, dan laat je het staan om af te koelen en om te rusten. Hij vertelt mij ook de preciese tijden van elke behandeling en toont mij de kranen die de stoom leveren vanuit de machine kamer. Wanneer het mengsel tot rust is gekomen op de bodem van de ketel, tap je de olie af in de opslag tank, één niveau per keer. Begin met de bovenste kraan en ga vervolgens bnaar onderen.... om de olie helder te houden. Hij zoekt iets tussen de manden en laat mij een grote spatel zien. Als alle olie is afgetapt, leun dan in de ketel en roer het bezinksel met deze spatel om, en toont mij de spatel, .....want er zit nog steeds veel olie in.de prut Probeer de laatste druppel olie er uit te krijgen, wat hiervan krijgen wij onze bonus. Maar laat geen drap in de olie komen. Het moet puur zijn. Hij pakt een stuk touw en knoopt het rond een dekleiding.. Na iedere keer koken, moet je een knoop in dit stuk touw leggen,,,,,, vertelt hij mij verder,..... dan weten de mannen, hoe groot hun bonus zal zijn. Hij wijst nogmaals naar de ketels. Zij zijn allemaal tegelijk in werking., vervolgt hij zijn betoog. Als je er een vult, kookt de tweede, suddert en komt tot rust en tap je de derde af. En maakt je klaar voor de volgende vracht lever. Als alle olie uit de prut is, schep het dan in deze tank. De prut wordt aan de vismeel fabriek verkocht. We laten niets verloren gaan. Terug in het stuurhuis, wrijft Toby weer in zijn handen. Het wordt een tijd dat jij leert sturen. Ik heb jou nodig in het stuurhuis als we aan het slepen zijn. Dus daarom, ....nu we onderweg zijn,..... is het beter dat je een handje helpt. Dus, ....neem elke middag een roertorn van twee uur. En zo moest ik elke dag op onze route naar en van de visgronden, mijn kunsten aan het roer tonen en ontdekte ik de unieke magie van het stuurhuis van een trawler. Het schip verplaatst zich relatief vlug en ik sta vrij laag bij het water. Ik heb de illusie dat ik over het water zweef, rijzend en dalend op de golven. Steeds maar voor uit vliegend, tot dat het lijkt, dat ik een zeevogel ben. Vissen met jagers no.2 Het zal nog wel een paar dagen duren voor wij de conversatie op de Radio telefonie band kunnen volgen. Daarom begin ik op de telegrafie band uit te luisteren. Maar de berichten zijn allemaal in code. Dus daar heb ik ook niet veel aan. Maar er is altijd wel wat geklets. Zo lukt het mij, om achter wat namen de komen van marconisten, door hun roepsein of door de manier van de bediening van de morse sleutel, wat vaak even kenmerkend is als een handschrift. Dat kan later best nog eens van pas komen. En af en toe maakt iemand wel eens een fout of is is er weleens iemand loslippig, en dan vertel ik het aan Toby. De Eton Visserij Maatschappij heeft twee schepen. Dit schip, de Garthusian, is genoemd naar de jongens van de Charter House School. Het ander schip is de Etonian. Toby vertelde mij dat de Etonian op dit moment thuis stomend is vanaf de Witte zee. Ik maakt contact met het schip per radio telefonie. En haar schipper geeft Toby wat waardevolle informatie. Het gesprek is in raadsels.... Zoals de Tedder's doen het goed op die bank waar wij op de reis ... hiervoor...later of ..... Jud is op zijn favoriete plekje.... en hij houdt zich rustig. Wanneer een schipper vis vindt, houdt hij radio stilte, zodat de anderen geen peilingen van hem kunnen nemen, om naar hem toe komen, om alles op te vissen. Dus de radiostilte van Jud is wel belangrijk. Maar de schipper van de Etonian verklaart nogal bitter dat hij, persoonlijk, helemaal geen vis heeft gevangen. Als ik de bemanning te eten heb gegeven, blijft er niets over in het visruim, volgens haar schipper. Ik sta bij de deur en kijk door het stuurhuis raam naar de grijze wereld rondom ons heen en ik vraag mij af waarom hij zo geïnteresseerd is in de laatste “Trips “, als hij toch niets te verkopen heeft. Geen één schipper geeft toe, dat hij vis heeft. Zij winnen het van boeren, die zich ook altijd voor doen, dat zij het slecht hebben. Het is een spelletje wat zij spelen. De concurrentie is moordend. Dus als de schipper vis vindt, houdt hij het voor zich zelf. Daarna zal hij thuis stomen met een geheime vangst ... en krijgt er de beste prijs voor, wat mogelijk is. Als informaties bekend worden over de afslag die hij wilt halen.. of wat hij dacht te lossen... kan altijd invloed hebben op de prijs. De meester van de schipper, de trawler eigenaar, heeft een onverzadigbare smaak voor winst. En het bij product er van is, een percentage voor de rest van ons. Toby neemt een beslissing. Het wordt de Witte zee, ....dat maakte hij bekend bij de avond maaltijd, .met zijn mond vol gepropt , met vers gebakken brood. De Witte zee is een algemene aanduiding, wat de Barents zee omvat, vanaf de Noord Kaap tot Kaap Kanin. Een andere naam voor de Kaap Kanin gronden is de “ Flessenhals”, want omdat je dan echt de Witte zee in gaat .( de doorgang van de Barents zee naar Witte zee. ) Bij de Noordkaap ben je ongeveer zes dagen van huis. Bij Kaap Kanin is dat ongeveer acht dagen. De banken van Moermansk liggen halverwege deze twee kapen. Voor Beren eiland, moet je naar de Noordkaap stomen en blijf je vervolgens noord stomen tot aan ... het ruwste weer wat je ooit hebt gezien.... of zelfs nog slechter. Om bij deze genoemde plekken te komen, stomen we anderhalve dag door de Noorse fjorden, wat ons wat tijd winst geeft. Op onze tweede dag , na vertrek uit Hull, moest ik, op instructie van Toby, de bemanning vertellen, dat zij nog twee dagen hebben, om mij persoonlijke boodschappen ,die zij willen verzenden tussen nu en het einde van het vissen, te overhandigen Hier is een reden voor. Ik zou te druk zijn om “niet dringende stof “ uit te zenden, als we op de visgronden zijn.. En radio verkeer zou riskant zijn, voor en na het vissen, ten gevolge van vermindering van de geluid overdracht, in de Noorse fjorden. De eerste die mij een berichtje kwam brengen in het stuurhuis, was een stoker. Hij overhandigde mij het formulier, met een boodschap aan Interflora er onder geschreven. Toen de man de brug verliet, greep Toby het formulier uit mijn handen en las het aan de stuurman en twee matrozen voor........ .......Ik kan nog steeds je kussen proeven ! Toby schamperde wat, krulde zijn lippen en gaf mij het formulier terug. Hoei....ze gaf hem wel platluizen cadeau........voegde hij er smadelijk aan toe. De zeikerd kwam van ochtend hier voor de blauwe zalf, als eerste ding van morgen. Daarom vind ik dat trawler schepen zijn, die intens worden gebruikt De visserman brengt zijn leven door op zee. Zij moeten hun zaken regelen per radio telefonie. Het is twee wegs verkeer. Man en vrouw houden elkaar geïnformeerd........ ... en houden hun huwelijk gaande ....per telegram, opgesteld in morse code en doorgestuurd via Wick radio. De romantische poespas komt breeduit en snel. Veel berichten zijn bijna hetzelfde. Als iemand een leuke pakkende zin bedenkt, neemt een ander hem over, Een aantal van de favorieten voor aflevering als wij aan het vissen zijn, zijn..... Als sneeuwvlokken kussen waren, zond ik je een sneeuwstorm en ook... Als vissen kusjes waren, zond ik jou een hele school vis. En misschien voor een bruiloft receptie....... Oliegoed moet worden gedragen als je de haven binnen komt. Wick radio had een overeenkomst met het postkantoor van Hull. Onderling overeen gekomen,, hielden zij de berichten vast en leverden ze af op de gevraagde dag .volgens de aflevering instructies. En zodra ik alle berichten verzameld had van de mannen, stuurde ik ze door via Wick radio op de 1.6 Khz band. Maar dat is niet het einde van het verhaal. Visserlui zijn geboren gokkers. Zij gokken voor een goed leven en zij gokken voor plezier.. Veel van hen hebben rekeningen lopen bij de gok kantoren in Hull. Terwijl ik de berichten uit zend, vraagt de bemanning mij al of ik morgen uitslagen voor hen wil opnemen. Zij vertelden mij, dat Rugby radio de paarden rennen iedere avond uit zendt, na de scheepvaart berichten, over de positie van de koopvaardij schepen, Iedereen schijnt dit te weten, behalve ik. De gok berichten begonnen al meer te worden dan de rest. De weddenschappen waren vooral op paarden, honden en voetbal. En de berichten bleven komen tot we in de fjorden kwamen. Deze berichten waren altijd dringend. Met weddenschappen is geld te verdienen.. Met ons zendapparatuur, kan het over grote bedragen gaan ! Wick radio is niet altijd gemakkelijk te bereiken. Na haar scheep verkeer lijst te hebben uitgezonden, lijkt het er op dat iedere trawler in het noordelijk halfrond, haar probeert te bereiken. Dat is goed op de 1.6 Khz band als je onderweg bent, want dan kan je er makkelijk tussen komen. Maar als je verder weg zit, wordt je er uitgeknikkerd door de jongens die zwaardere zenders hebben en dan moet je de 8 Mhz of de 12 Mhz band gebruiken. Wich heeft echter maar een radio officier op wacht op elke golflengte. Die knaap moet de oproep frequentie afzoeken en geeft ons dan allemaal een volgnummer, Wij noemen het de wachtlijst. Wordt vervolgd. Vreemdeling<< Vorige Volgende >>
Geplaatst op 05-10-2014 en 1658 keer gelezen
Like dit 972 Liked