Varen met Jagers op Vis. deel 10
Uiteindelijk zijn we thuisstomend. Het Noorse weerbericht voorspelt zware stormen voor de Noorse zee en overal elders. Maar de visprijzen zijn veel belovend, wij blijven dus maar door gaan. Maar de Noren hebben gelijk. Zodra we de opperte van de Lofoten eilanden hebben verlaten, komen we in een wereld van massieve zwarte hopen water, met grommende witte toppen en rondstuivend buiswater. Er is geen ander oplossing,...... dan maar door blijven zwoegen Zelfs nu en dan maakt de Milyna gekken bokken sprongen, blijft dan weer steken in haar beweging en gooit haar kont in de lucht. We zijn al een eind op zee. Dan slaat de tragedie toe. Bill, de eerste machinist is op wacht.. Hij klimt een ladder op in de machine kamer om een karweitje te doen. Op dat moment wordt het schip door een grote golf getroffen. De schok gooit Bill van de ladder en valt naar beneden met gespreide benen en valt op een metalen hendel of een stang.. De stang raakt hem tussen zijn testikels en de anus, en dringt zijn lichaam binnen. Het ziet er slecht uit ..... Echt slecht. We moeten hem ergens zien binnen te brengen, schreeuwt de stuurman tegen Ernie boven het geraas van de storm uit, als hij het stuurhuis binnen komt. Garn- fuch, gromt Ernie, Ik ken Bill al jaren, Het zal best wel goed komen met Bill. Daarna komen de kok en de bootsman in de brug, met dezelfde vraag, Ernie komt nu wel erg onder druk te staan en Ernie gaat naar beneden om voor zichzelf de schade op te nemen.. Als hij in de radio hut terug keert staat zijn gezicht ernstig, Roep een dokter voor me op, gromt hij. Ik stuur een dringend bericht naar Wick radio in morse op de 500 klhz. Het is nacht en het is winter. De radio reikwijdte is maximum. We slagen er in een gesproken verbinding te krijgen met een dokter. Het is door de grote afstand vaak moeilijk om elkaar te verstaan, maar de dokter slaagt er in, het ons te vertellen.. We moeten Bill zo spoedig mogelijk in een ziekenhuis zien te krijgen. Het is dringend. Voor Ernie is het tijd om een besluit te nemen. Alesund in Noorwegen is de dichtst bijzijnde haven. Dat betekend dat we voor de wind uit moeten gaan varen met windkracht negen. De bemanning wil hier niets van weten. De bemanning vertelt mij, dat als je voor de zee uit wil lopen in een storm, de golven het schip kunnen overweldigen en het schip onder water kunnen drukken. De enige mensen die het ooit geprobeerd hebben , zijn de IJslanders, als zij last van ijsafzetting krijgen, op de noordelijke visgronden.. IJs afzetting op een schip, kan het schip doen kapseizen. Maar als je ijsafzetting gaat krijgen bij een Noordelijke storm, kan niemand aan dek komen, om de ijsafzetting te bestrijden. Als het zo ver komt , nemen de IJslanders het bit tussen de tanden, Zij lopen er voor weg,......... weg van het ijs. Dat betekent dan voor de storm uitlopen. Maar als het een keus is tussen een waarschijnlijke dood en gegarandeerde ...... wat doe je dan ? Ernie's alternatief is Lerwick, wat wel verder weg is.. Hij schuift zijn pet op zijn hoofd en krabt op zijn kale hoofd..... diep in gedachten. Hij voelt zich naakt en schuift zijn pet weer terug op zijn hoofd. Vertel Wick radio, ...gromt hij tegen mij..... dat wij de gewonde man naar Lerwick brengen. De primitieve radar aan boord van de Milyna heeft maar een beperkt bereik.. En zodoende is de navigatie in dit geval een kwestie van gegist bestek en peilingen met de richting zoeker.. De stuurman en ik werken dan samen . Hij houdt dan het magnetisch kompas in de gaten en noteert de scheep koers iedere keer als ik een schreeuw geef, bij een peiling. Het is wel een interessant werk, om te proberen een radio peilimg te synchroniseren met het voorschip van een trawler in een storm, als het schip heen en weer wordt geslingerd. Ik waardeer de peilingen niet hoger als klasse 3, plus of min tien graden. Ernie begroet al de peilingen met een smalend... garn-fuck.! Ik blijf naar het baken op Bressay (met roepletter BY ) zoeken, wat ons binnen kan brengen in Lerwick, maar haar reikwijdte is slechts 20 mijl. Ernie staat te schelden tegen zijn primitieve radar, om te trachten de regen buien en de golf bewegingen uit elkaar te houden. Nu krijgen we hulp van Sod's law. De radar pikte het op. Ernie heeft de radar hard nodig. Ik kan hem horen stampen en vloeken in het stuurhuis. De stuurman en ik houden onze hoofden omlaag ..... om een peiling op te vangen. Maar ik ben te bang om ze aan Ernie te overhandigen. Ernie wordt nu rustiger. Ik ben erg blij dat ik hier niet in betrokken ben. Ik weet niets over radar. Ik heb nooit op een schip gevaren,dat radar aan boord had, behalve de Carthusian. Maar Toby liet mij er zelfs niet in kijken.. Het is pas 1953... Ik had zelfs nog nooit een televisie toestel gezien. Het gaf mij een bepaalde rust. Hier kan ik op vertrouwen Ik ben hier niet bij betrokken, Ik ben absoluut vuur vast. Sparks... kom hier. Ernie stond in deur van de radio hut met het handboek van de radar in zijn hand. Ik had er al een voorgevoel van. Het handboek is opengeslagen bij de foto van de scanner. Ga naar boven... zegt Ernie mij,,,, en maak die plaat los. Hij wijst op de foto de plaats aan. Er onder zit een kristal. Haal die er uit en zet deze er in. Hij overhandigt mij iets wat op prop lijkt van een proppen schieter. En zodoende sta ik nu hier... bij de radar mast van de Milyna..... in een zware storm. Tijdens een Shetlandse winter, bevroren, doordrenkt van buiswater, mij vast klemmend en proberend met gevoelloze vingers een kristal te vervangen. Ernie heeft wel vaart verminderd en hij doet zijn best om het schip rustig te houden, maar het schip gaat nog steeds te keer. Ik wenste nu wel, dat ik postbode was. Karwei gedaan en ik keer terug in de warmte van het stuurhuis. Waar is het oude kristal vraagt Ernie, en beloont mij met een half glas rum. In de grote bootsman kist, vertel ik hem. Ik had hem triomfantelijk overboord gegooid. toen ik terug keerde naar de veiligheid van de brug.. Ernie begint te trillen en gromt Uhrrr-rrr. Ernie's gegrom betekent ,,,, graf en dreigend gevaar. Ik had hem schijnbaar ongelukkig gemaakt, wat ik op kon maken uit zijn gevloek en bedreigingen. Nu zag ik het probleem. .....Hij kreeg korting op dat stomme kristal. Ik dronk gauw mijn glas rum leeg, voor dat hij het terug zou pikken. Ik wist dat niet,..... protesteerde ik. Dat heeft niemand mij verteld, mompelde ik, toen ik terug keerde naar de radio hut om de klasse 3 richting zoek peilingen te hervatten. Toen Bill in Lerwick met de stretcher van boord werd gehaald, verscheen Ernie in de deur van het stuurhuis en schreeuwde.... Hebt je nog iets nodig Bill? Ja... ik moet pissen... was het antwoord van Bill. Wij hebben hem nooit weer terug gezien. St,Andrew Dok in de vroege morgen uren van een winterse morgen, Koud en donker, met de regen schuin neerslaande in de diffuse verlichting van de lampen op de kade. Trawlers liggen er gemeerd op elkaar zij, levenloos en met natte dekken.. De Milyna is het derde schip vanaf de kade.. Ik klauter over de andere trawlers, wacht even, achting hebbend voor de nietigheid van het schip. Ja... ik weet dat zij klein is. De derde man had mij dat eens verteld. Als zij beladen was, had zij slechts een vrijboord van 23 cm. Maar vanavond, zelfs met de verscheidene pinten bier in mijn buik, zie ik pas goed hoe klein zij is. Ik schud het van mij af en stap bij haar aan boord, voorzichtig voor de half dozijn eieren, die in mijn zeezak zitten. Toen ik naar achter liep, ontmoette ik de bemanning, die zich beneden deks verzameld had in de mess-room en de hutten. Het geklets gaat over de vis prijzen die wij hadden gekregen voor onze vangst en de lever centen, over onze gewonde hoofd machinist en de korte tijd dat we in de haven waren, bij vrienden en familie. Vreemdeling<< Vorige Volgende >>
Geplaatst op 05-10-2014 en 1656 keer gelezen
Like dit 971 Liked