Varen met Jagers op Vis. deel 13
Ernie duikt een kleine baai binnen bij de Noordkaap, om ons uit het slechte weer te houden. Het is een onbarmhartige plek. Steile rotswanden toornen rondom, boven ons uit, glinsterend van het ijs. Ze zijn zo dicht bij, dat je denkt, dat je ze kunt aanraken, Tijdens de sneeuwstormen is het angst aanjagend. Maar het is er beter als op zee. De storm slapt wat af en we gaan weer naar buiten. Ernie gebruikt het slechte weer om zich te laten afzakken naar Beren eiland.. In dit weer kunnen we toch niet vissen. Alle schepen, die nu onderweg zijn naar het noorden vanaf Engeland, zullen de Kerstdagen op zee doorbrengen, Zij sturen allemaal hun bundels Kerst groeten via Wick radio. Ze zenden tien tot dertig berichten per keer uit... voor aflevering tijdens de Kerst.. En Wick radio stuurt dezelfde hoeveelheid naar hen.. En zo is het een zwaar karwei, om het gecodeerde rapport van Ernie, aan de reder te verzenden. We zijn bij Beren eiland. Het weer kan hier slechter zijn dan ergens anders. Het is ook de koudste plaats om vis te vangen. Moet je de zee eens bekijken. Zie je die mist naar ons toe kruipen ?. Dat is de Zwarte Rijp. Zie je hoe spookachtig het is. Wacht maar eens af, als het over het schip kruipt, tot je de schaduw ziet van haar opbouw en schoorsteen. Je kunt de griezelige stilte er van voelen ? Je kunt ook al voelen, hoe koud het is geworden. Het lijken mij wel de vingers van de dood. Moet je eens zien hoe het buiswater aan dek bevriest.. Alles is reeds met ijs bedekt. De mannen zullen aan dek moeten komen, om het ijs weg te hakken. Zij zijn echt bang voor de Zwarte Rijp. Het heeft een sinistere reputatie. Het kan zich aan de radio antenne hechten, tot het krakend op het dek stort.. IJs zoals dit, kan een schip doen kapseizen.. Dan begrijp je pas , hoe slecht het is ! Maar het is OK zo lang je het onder controle kunt houden en de zware stormen weg blijven. Als er een storm komt, terwijl er rijp afzet..... kan je in de grootste problemen komen. Omdat, als je aan dek komt, je op ijs staat. En bij slecht weer kan je niet op ijs staan ....en kan je het niet weg hakken. Je hebt geen schippers papieren nodig om dat te begrijpen.. Schepen kunnen wel een storm uit rijden. Maar ijs rijden een schip uit ... en nemen haar mee de dood in . Gelukkig komen bij Bereneiland de zware winden uit het Zuid -Westen.. Dat geeft wel zware zeegang. Maar de storm is warm genoeg om het ijs in de baai te houden. Zo krijg je geen fatale combinatie.. Maar bij de noord kust van IJsland komen de stormen vanuit het Noorden. En dat is ook, wanneer het ijs komt, gelijktijdig met de storm.. En dat is echt slecht nieuws. Maar bekijk het ook eens van de vrolijke kant. Hier, met de heldere lucht zoals nu, steken zij het Noorderlicht aan. Als je nu omhoog kijkt, kunt je het zien. Vandaag lijken het wel zoeklichten die in de lucht schijnen. Ik ving er gisteren een glimp van op wat op twee zware rook ringen leek,,, steeds afnemend en aangroeiend boven mijn hoofd.. Als je je ogen open houdt voor dat we naar huis gaan, zal je fantastische multi gekleurde patronen overal aan de hemel zien staan. Het is alsof je naar een hypnotiseerde caleidoscoop kijkt. Het is hier de plaats waar God de regenboog maakt.. We zijn weer terug in de Noorse zee........ op de thuis reis. Het weer is weer even slecht, zoals het er altijd al is. Het houdt nooit op. Maar wat verwacht je in de winter. ? En , jawel...... we zullen met de Kerstdagen thuis zijn.. Beng. Ik heb nog nooit eerder zo'n zware klap van een golf gevoeld. Wat een klap. Het is een wonder dat het schip niet in stukken is geslagen. Voel je , hoe de Milyna nu tegen de golf omhoog kruipt .... om te proberen er overheen ter komen. Het moet een enorme golf zijn geweest. Voel eens hoe het schip aan het schudden is en hoe het schip werkt ! Ik zou zweren dat zij achteruit ging. Gelukkig glijdt zij nu aan de andere kant naar beneden. Wat was dat.... werd er uit het stuurhuis geschreeuwd. Wat gebeurde er ? Het leek wel of zij op een mijn was gelopen. Daar komt er nog een. Maar deze keer stort er een massa water aan dek. Je kunt het voelen. Het lijkt wel of zij niet meer vooruit gaat. Of ze als voor dood in het water ligt. Ze ligt verschrikkelijk te trillen.... te vechten om omhoog te komen. Beng. Ik geloof het niet. Dat is er nog een,. En zij is nog niet eens hersteld van de eerste twee.. Voel haar eens trillen onder het gewicht van het water, zich inspannend om het van zich af te schudden. Ze komt omhoog. Ze drijft nog steeds. Dank God op je blote knieën er voor. Het is gelukt. We gaan weer verder... er over en duiken er over en duiken, Wat een schip ! Het was echter een hachelijk moment. De schipper is nu ook in het stuurhuis. Hij wilt weten wat er gebeurde. De stuurman vertelt hem alles. De roerganger zag de massieve golf aan komen en stuurde haar er soepel in. Toen zag de stuurman hem verstijven van angst. De roerganger zag nog twee reusachtige golven achter de eerste oprijzen... de een na de ander. De stuurman ziet het nu ook, holt naar het stuurwiel, gooit de man van het stuurwiel af en neemt zelf het roer over. Dat was al dat geschreeuw in het stuurhuis.. Marconist.... dat is Ernie die roept..... Zijn er nog schepen in moeilijkheden ? Nee ... vertel ik hem.. Ik heb geen twijfels. Ik hield de wacht op beide nood golven, zowel op de telegrafie golf, zowel op de Radio telefonie golf nood frequenties. Kom eens hier en kijk daar eens naar,,,,,zegt hij tegen mij. Ik ga het stuurhuis in en ga bij de stuurman staan en een van de matrozen. Ernie heeft zijn kijker gericht op een vrachtschip op stuurboord boeg. De andere matroos, de man die van angst bevroor, staat weer aan het roer en is weer helemaal opgeknapt.. Het vrachtschip heeft zwaar slagzij en werkt zwaar in de zee. Als wij dichter bij komen, zie ik dat de deklast is gaan schuiven. Een gedeelte hangt al buiten boord. Dat veroorzaakt de slagzij. Als we nog dichter bij komen, zien we bemanningsleden vertwijfeld op het hellende dek aan het werk.. Zij zit echt in moeilijkheden... zegt de stuurman. En dit is in vrede tijd. Ik knik. Als zij ook getroffen is door de drie golven, die wij ook hebben meegemaakt, verwondert het mij niet. Ernie geeft mij de Aldis lamp. Kijk eens of zij hulp nodig heeft.... zegt hij mij. Ik sein diverse keren, maar geen antwoord. Ik ga daarom naar de radio hut en roep haar op , ....op de radio telefonie golf. Onbekend schip aan stuurboord....... Dit is de Engelse trawler Milyna....... Kunt U mij horen ? .....Over. Geen enkel teken. Nu probeer ik het in morse op de 500 Khz, op de telegrafie golf. Maar alles tevergeefs. Het is een Russisch schip. We kunnen dat zien door de hiëroglyfe letters op haar boeg en achterschip. Dit is echt de koude oorlog. Zij wil ons niet kennen. Stront voor Dank. Wij hebben geen tijd om ons als een stelletje stomme dwazen te gedragen. Wij moeten de markt zien te halen. En de Kerstdagen komen er aan. Wij wensen haar in stilte een goede reis. We stomen weg en laten haar aan haar lot over. Ik blijf uitluisteren op de nood golf. Maar van haar wordt niet gehoord. Ons mysterieuze schip blijft een mysterie. Het is Februari 1954, Ik ben in Manchester en heb mijn, naar onheil ruikende vuile goed, in de wasserette gebracht.. Ik ben gisteravond thuis gekomen en ik ga vanmiddag weer terug naar Hull. Ik heb al bier ingekocht voor de trein reis. Ik kom beneden met een wazige blik en een kater, van de kroegen tocht van gister avond. Er is weer een trawler vergaan, ......zegt mijn moeder beschuldigend. Zij is erg gelovig... zij eet iedere Vrijdag vis. Maar ondanks haar gebeden, blijven er trawlers vergaan en verdrinken er visserlui. Zij voelt dat er iets gaande is, Maar zij kan er niet de vinger opleggen. Zij voelt echter. dat ik er ook mee te maken heb. Ik luister naar het nieuws van een uur. De trawler Laforey is ondersteboven aangetroffen voor de Noorse kust. De trawler Gantley had gister avond een noodsein uitgezonden. Zij melde dat zij op het Yttero rif was vastgelopen en slagzij maakte.. De tijd gaat door. De zoektocht wordt gestaakt. Er zijn geen overlevenden. Toen ik gisteravond stond te darten, stierven de Gatley en negentien collega's uit Grimsby een verschrikkelijke dood, door de handen van dat meedogenloze team van... de Noorse zee en haar geniepige kusten. Onze eerste machinist Bill en deze twee schepen, de Hildina en de Laforey hebben allemaal hun noodlot ontmoet, binnen een kleine twee maanden. Drie weken later kwam ik de stuurman van de Carthusian tegen in de Rayner's pub op de West Dok laan. Hij vertelde mij nog meer slecht nieuws. Een van haar matrozen was gestorven. Toen zij de trawl aan het uitzetten waren, stond de matroos op het achterschip.. Echter , hij verloor zijn evenwicht en gleed uit op een rooster.. Scheurde zijn navel.... volgens de stuurman. Toen wij binnen liepen, ging de man naar huis ........ en stierf aan zijn verwondingen. De stuurman was aanwezig bij het onderzoek van het ongeval. Hij schudde zijn hoofd vol ongeloof. Er zat geen enkele visserman in de jury......vertelt hij. Alleen maar mensen, die het niet begrijpen, waar je het over hebt. Ik moest zelfs voor die lui tekeningen maken. Ik moest zelfs een rooster tekenen. Waarom werd de man niet rechtstreeks naar het ziekenhuis gebracht, toen het schip binnen liep.?.... vroeg de rechter. Ik was te druk bezig om de vangst in de afslag te krijgen. Er staat geld op het spel.... vertelde de stuurman de rechter. Maar is geld belangrijker dan een mensen leven... vroeg de rechter ? In de visserij haven van Hull is dit wel het geval.... volgens de stuurman. Dat telt nu eenmaal.. Einde. Vreemdeling<< Vorige
Geplaatst op 05-10-2014 en 1656 keer gelezen
Like dit 971 Liked