Ware trawler verhalen, verteld door Catfoss deel 6
Ernie, de Mallemok clown
Ik ben er van overtuigd dat sommige van jullie wel eens te laar komen op je werk Je hebt de bus gemist, of in een file gestaan of door een andere oorzaak en je denkt dan wel eens dat iemand die..... eet, slaapt, drinkt en leeft op zijn werk..... nooit te laat op zijn werk kan komen. Je hebt echter ongelijk. Aan boord van een trawler, als je te laat bent om iemand op wacht af te lossen of aan dek te laat bent bij het halen van de trawl, wordt dat aangeduid als “de boot gemist “ en niemand heeft “de boot” meer gemist dan Ernie. Toen we eenmaal op de visgronden waren, hadden we iedereen nodig aan dek, om de trawl uit te zetten en ons vervolgens daarna te melden in de mess-room. De stuurman ging dan naar de brug gaan om uit te zoeken met de schipper wie er de wacht moet lopen. De vis wacht bestond uit een vier tot zes uur durende wacht, die uitgevoerd moest worden door de de stuurman,de bootsman de 3e man en de 4e man.. Drie man om de wacht van de eerste zes uur te lopen, van een achttien uur durende werkdag. Als je dat al verward, kan je voorstellen hoe het Ernie verwarde, die de hersens- capaciteit had van nul komma nul of beter gezegd, van een aardvarken.. In ieder geval was het schip waar wij op voeren, een “goede verdiener “ Wij besomden gemiddeld vijftien tot achttien duizend pond op een twintig dagen durende reis en dat was veertig jaar geleden. Ons aandeel hiervan en ons loon ( je kreeg je loon als diepzee visser en ook nog een aandeel in de besomming ) leverde voor ons een goede tijd op, tijdens ons drie daagse wal verlof, dat kan ik jullie wel vertellen. Wij allemaal konden goed met Ernie opschieten en het waren slechts enkele minuten die hij te laat kwam op zijn werk. D schipper noteerde zijn tijd ondanks onze pogingen hem te dekken en niet op tijd op je werk zijn betekende op zee slechts een ding, bij binnenkomst kreeg je de zak en wij wilden niet dat Ernie zijn ontslag zou krijgen. En zo zochten wij naar oplossingen om hem wel uit zijn kooi te krijgen, om op tijd te zijn. Wij probeerden het door hem een half uur van te voren te porren. We schudde hem door elkaar, we gooide mokken koud water over zijn hoofd, we trokken de dekens van hem af, we stonden naast zijn kooi met de hand misthoorn die we in werking stelde, maar alles was te vergeefs.. Het werd zelfs zo erg, dat de bemanning een weddenschap afsloot met een waarde van twintig pond, voor de eerste man die Ernie wel op tijd uit zijn kooi kon krijgen. Sommige stelden voor zijn matras op zijn rug te binden, dan hoefden we hem op de eerste plaats niet uit zijn kooi te halen. Een ander bemanningslid stelde voor om een lang stuk dun touw aan zijn been te binden, vanaf zijn kooi naar het dek en dan vast te maken aan de vislijnen, zodat als er gehaald ging worden hij aan dek zou zijn voor een van ons. Maar we waren van mening dat het eerste voorstel wat te gevaarlijk was in het geval hij over boord zou slaan en het tweede voorstel vonden we wat te grof, zelfs voor ons ruwe zeurkousen. Om een lang verhaal kort te houden, was het de dekjongen die de twintig pond van de weddenschap won. Hij stond voor ons en zei dat hij hem op tijd wakker kon krijgen voor de rest van de reis en hij maakte het waar. In feiten was Ernie al op wacht en aan dek, vijf minuten eerder als van hem verwacht werd. De schipper was zo onder de indruk over Ernie, dat hij op de thuisreis Ernie niet zijn ontslag gaf. Wij verzamelden ons in de mess-room en vroegen de dekjongen hoe hij het voor elkaar had gekregen. Hij zei.... Ik haalde de lamp uit de Ernie's kooi verlichting en stak vervolgens zijn vinger in de fitting en schakelde de lamp aan. Ik zei tegen hem, dan moet jij toch wel veel stroom spanning hebben gevoeld ? En het antwoord wat ik van hem kreeg was.... Nee, ....niet zo veel. .....Ik droeg rubber handschoenen. Einde Vreemdeling<< Vorige Volgende >>
Geplaatst op 02-08-2014 en 1600 keer gelezen
Like dit 901 Liked