Twie de wurreldoorlog-bevrijding 75 jaer ‘eleeje. deel 9

 Gered deur grôtvaeder. ’T ver’ael over de bone en urrete kreeg laeter ’n vervolg toen ik die van mên lêrde kenne. ‘IJ vertelde dat-tat bombardement in ’t Bezuiden’out voor zên ‘eb betekend: “Im, as je non naegaet dat al ’t manvolk wier op’erope mè’-lûdsprekers. Tusse de achttien en zustig jaer mozze ze voor de ‘ûsdeur staen en d’r wier ôk in de ‘ûze ‘ezocht naer onderdûkers en ik was t’r ien. De Dûsers benne twiemael bij me-grôt’ouwers in ‘ûs ‘eweest, waer ik ondergedoke zat”. “Wel man, ‘oe gong dat-tan ?“. “Im, dat zel ik je vertelle, ien kêr dee opa Moen of ‘ij ziek in bed lee,ze ‘aa’ne ’n ouwerwes ‘êl rûm vere bed en ik lee schûn teuge opa an onder ’t dek; ’t liep goed of. De Dûsers ‘aa’ne niks in de gaete. De twiede kêr, toe’-de Dûsers weer ‘ûszooking kwamme doen, zat ik in ’n klêne rûmte tusse de WC op de êrste verdieping en die daer bove. De Dûsers stinge te kalle met opa op de gang over ’n schilderij, waer ’n jaeger ‘n (h)aes ‘a’’eschote, Im, as ik ‘a’motte ‘oeste was ik ‘t (h)aesje ‘eweest; ’t is dus twie mael goed of’elôpe . . Naedat-tie ‘a’ ‘e’oord op straet dat op te Laen van Nieuw Oost-Indië zus manne zonder pardon wiere dôd ‘eschote, von opa ’t non wel genog en ‘ij ‘a’ ’t plan op’’ evattet om met vrouw en klênzeun te vertrekke. Die van mên , verklêd as ouwe man , lange jas en ‘n ‘oed op benne ze mè’-z’n drieë ’s-Aeves toen ’t donker wier, op twie Maert op weg ‘egaen naer de Valkenboskaede. De voetrês is goed verlôpe. De aa’re ochend is opa Moen vertrokke , lôpende naer de Jo’annes Camp’ûsstraet om nog wat spulletjies te ‘aele , mar ’t nôdlot sloog toe . Opa Moen wier têdens ’t bombardement, , vlak bij de Princesseschouwburg, dodelek ‘etroffe. ‘IJ wist niets van ‘n bombardement, mar dat-’t iet mêr vêlig was in de Jo’annes Camp’^usstraet ‘a’die goed an’evoeld. Op ‘t ‘ûs is ’n voltreffer ‘evalle en volledig alles verbrand. Wazze ze die aevend iet vertrokke, dan ‘aa’ne ze ’t geen van drieë overleefd. Opa Moen en met (h)em alle ‘elde zelle we daerom met ere ‘erdenke . Zô ‘ebbe twie mens begin Maert 1945 ; êl aars beleefd. Die van mên angstig en ik zô blij met-’t opraepe van die bone en urrete. Wat ’n geluk dat ik toendertêd nog ’n kind was. Grootvader Nadruk verboden Immetje
<< Vorige Volgende >>
...home Geplaatst op 03-06-2020 en 1706 keer gelezen Like dit 521 Liked