Hartelijk dank voor u like, dit is een ode aan de acteur
Harstenhoek-zeldzame plantjes
Ik ving'n gesprek op tusse 'n man en 'n vrouw.
Niks bezonders, zel je zegge, mar in dut geval wel, want waer 'aa'ne ze 't over met z'n twietjies.
Wel 't gong over de dûne in Scheveninge en in iene 'oorde ik de …'Arste'ook noeme.
O, doch-'k bij me-êge: effe goed lûstere wat of ze daer saeme te bekonkele 'ebbe.
" 'Ier , op tie 'Arste'ook, weunde vrooger 'n boer, die 'iette van der (H)arst", was te man an 't vertelle an de vrouw.
"Is tat lang 'eleeje?", vroog ze.
"Jae, in zeuvetien'onderd-zôveul, precies weet -'k 't iet."
"Dà's lang 'eleeje."
"Jae, mar dat 'êt non tot gevolleg dat 't 'ier zô'n bezondere plek is, deur dat-tie boer van der 'Arst de grond zô goed 'êt bewerrekt, ôk deur middel van paerde.
Ôk te boetsters 'ebbe 'ier 'ezete om de nette voor de visserlui te boete en te repperere, je ziet daer 'aa'ne ze 'n pracht van 'n vlak veld voor."
Êrst doch-'k, toe'-'k tat zô an'oorde, jae man, wà'-je daer vertelt an die vrouw, vin-'k non iet zô geweldeg, mar toe'- kwam 't….want te vrouw 'a' op te-ien of aa're menier 'e'oord dat-tie 'Arste'ook zô bezonder was en waerom non?
D'r groeide plantjies en blommetjies, die enkelt en allien op tat plekje 'ier in de dûne groeie, juust bij en om die 'Arste'ook en vorders nurreges iet, in 'êl 'Olland iet en zellefs iet in Europa.
Zêr zeldzaem benne ze dus.
En non was ze mar vraege an 't stelle an de man.
Onder 't lûstere 'a'-'k in iene 't stik in de gaete: die vrouw wulde van de man wete of-tie de naeme wis en ze wulde precies de plekkies zien waer of ze stinge.
Ze doch: as ik mar de naeme weet en 'oe ze d'r ûtzien, dan komp de rest vanzellevers en 'êt Scheveninge iet lang mêr allien die zeldzaeme plantjies.
Vol spanning zat-'k te lûstere .
Mar naeme noemde de man iet,' ij praete d'r over'één en 'ij zee wel in iene: "Kom, dan laen-ik ze an je zien."
Zij met-'m mee en effe laeter 'oorde ik: "Ken je ze-iet vinne?"
"Neen", zee de man, " ik zie ze iet".
"Och, wat jammer, kik nog-is goed."
"Dà'-doen-'k, mar ik zie ze iet, ik ken 't ôk iet 'ellepe."
De vrouw was teleur'esteld, mar ik was blij dat-te man 't iet prês gaf.
Laet toch die zeldzaeme plantjies en blommetjies groeie en bloeie, waer ze 'oore, bij ons op Scheveninge.
Mar de man 'a' 't 'êl 'andeg klaer'espeuld, want…………
toe'-dat vrouwmus t'r bij was , is tie gaen zooke waer 't iet was……!
Nadruk verboden Immetje
Geplaatst op 20-03-2008 en 1430 keer gelezen
Like dit 811 Liked