Hartelijk dank voor u like, dit is een ode aan de acteur
Zô maer 'n praetje. Kniertje (dracht)
Onderwêl dà'-'k met Kniertje sting te praete, kos 'k iet naelaete d'r môie Scheveningse dracht te bewondere.
"Je lik net 'n levend schilderijtje, zô kosbaer ziet alles t'r ût.
Wat zel je ammaer 'n bekiks 'ebbe!"
Ik zag dat non alleman naer d'r keek.
Jammer dat zô wênig vrouwe de dracht nog draege.
Maer 't is te begrêpe in deuze têd; denk t'r an dat 't 'n onder'oud is.
We kletste zô over vervloge jaere, 't langzaem an verdwêne van de dracht.
't is in d'êrste kwart van de twintegste êuw begonne.
'n meut van ons was 'n goeie naaister en op 'n dag kwam ze van de zolder of, de kaemer in,
an'eklêd met juffertjiesgoed.
D'r moeder schrok t'r êge ongans.
Maer Coba 'a' d'r Scheveningse dracht ût'edaen, om 't nôit mêr an te trekke.
Dat 'iel in, datte d'r vier zusse, die onder d'r kwamme gien dracht mêr 'oofde te draege.
Zô ging 't in veul ûs'ouwes.
As t'r ien schaep ôver de dam is, dan vollege d'r mêr.
Kniertje mos weer vorder. Ze gong om 'n allef pond fijtiendaeles, daer was t'r man, Wout, zô dol op bij z'n bakje thee.
Ik keek t'r nae.
Daer ging ze, recht as 'n kaers, met 'n omslagdook van 'n 'aest iet te noeme kleur - kobaltblauw met 'n zullevere gloed - waerdoor d'r mus straelend wit wier.
D'r zwarte rok stak prachtig of met tat blauw van d'r dook en 't wit van d'r mus.
't was voornaem, as je d'r zô zag gaen.
Je mot 'r toch iet an denke, dat 't iens êlemael voorbij is.
Denk je non 's in, as je op Scheveninge lôpt in de Straet en je ziet gien vrouw mêr in dracht.
Dat mot voor ons Scheveningers toch 'n 'ard gelach weze.
Raer idee êgelek; 'n 'andje vol vrouwe begonne de dracht of te schaffe en ze 'aa'ne veule naevollegers.
Non is t'r 'n 'andjevol vrouwe, die vol'ouwe de dracht te blêve draege.
Zij 'ebbe veule medestanders…………, maer die benne temet allemael 'eklêd in juffertjiesgoed, of aars 'ezêd in burger.
Al die medestanders wulle dat-te klederdracht blêft bestaen.
Ze kenne dat vertrouwde beeld iet misse van die rasechte Scheveningse vrouwe, die de dracht, waerin onze êge moeders en grôtmoeders liepe, in ere 'ouwe.
En dat zel meschien murrege allemael voorbij weze?
Wat staen 'k non te raeskalle………murrege?
Ze benne d'r toch nog!
We kenne ze nog zien gaen, de vrouwe, die ût 't goeie 'out benne 'esneeje.
Trouwes, murrege komt nôit……., 't is elleke dag vandaeg!
Nadruk verboden Immetje.
Geplaatst op 07-01-2003 en 1448 keer gelezen
Like dit 746 Liked