Rouw

De domenee gong zwêgend deur de stræte: de mense ‘aa’ne d’m verschrikt voorbij zien gæn. En vrouw næ vrouw ‘a’ pas weer rust ‘evonne as-tie iet voor ‘uur deur was blêve stæn. ’n Zwære sturrem was ræzend langs’etrokke, ‘a’ golleve(n) op’ejægd met zôveul kracht, dat ’t wæter tot an ‘t dûn was op’elôpe en: achter ‘t dûn wier zwêgend of’ewacht. Want: wies-t’r man, want: wies-t’r zeun of væder was mee’etrokke in die kille dôd? Wies was tie man of ’t kind-tat was ‘ebleeve as offer voor ze zuurverdiende brôd? De zwære sturrem is goddank of’enoome en ‘t wæter zwêgt non as ‘n donker graf. Mar urreges in dat graf rust non ‘n visser die voor ze brôd z’n ‘êle leeve gaf! ‘n Vissersvrouw gæt treurend deur de stræte, de mense ‘ebbe d’r met schrik voorbij zien gæn: en vrouw næ vrouw rouwt sæme met tie iene omdat met ‘uur de dôd was blêve stæn… © Piet Spaans 2011 historisch publicist en auteur Den Haag Holland http://nl.wikipedia.org/wiki/Piet_Spaans
...terug ...home Geplaatst op 02-03-2012 en 1637 keer gelezen
Like dit 869 Liked