Hartelijk dank voor u like, dit is een ode aan de acteur
Rouw
De domenee gong zwêgend deur de stræte:
de mense ‘aa’ne d’m verschrikt voorbij zien gæn.
En vrouw næ vrouw ‘a’ pas weer rust ‘evonne
as-tie iet voor ‘uur deur was blêve stæn.
’n Zwære sturrem was ræzend langs’etrokke,
‘a’ golleve(n) op’ejægd met zôveul kracht,
dat ’t wæter tot an ‘t dûn was op’elôpe
en: achter ‘t dûn wier zwêgend of’ewacht.
Want: wies-t’r man, want: wies-t’r zeun of væder
was mee’etrokke in die kille dôd?
Wies was tie man of ’t kind-tat was ‘ebleeve
as offer voor ze zuurverdiende brôd?
De zwære sturrem is goddank of’enoome
en ‘t wæter zwêgt non as ‘n donker graf.
Mar urreges in dat graf rust non ‘n visser
die voor ze brôd z’n ‘êle leeve gaf!
‘n Vissersvrouw gæt treurend deur de stræte,
de mense ‘ebbe d’r met schrik voorbij zien gæn:
en vrouw næ vrouw rouwt sæme met tie iene
omdat met ‘uur de dôd was blêve stæn…
© Piet Spaans 2011
historisch publicist en auteur
Den Haag Holland
http://nl.wikipedia.org/wiki/Piet_Spaans
Geplaatst op 02-03-2012 en 1638 keer gelezen
Like dit 870 Liked