Vissers'uisje

Romantisch vissers’uisje: zô sting ‘t in de krant: de zê, ‘t strang, de dûne, je-‘ebd-alles met-te ’and! Ik zag ‘t en doch: romantisch, is tat wel ‘t goeie woord? ’t Doet zô wêneg recht an, wa-‘k vrooger ‘eb ‘e’oord… Kik non is nær zô’n ‘uisje en denk je dat is in: in zô’n romantisch ‘uisje weunde ‘n ‘êl gezin. Man, vrouw en zeuve kindere was vrooger ‘êl normæl; zô’n ‘uisje ziende denk ik: wær sliep tat allemæl? Je sliep op zolder, bove: met drie man in ien bed wæronder – ‘êl romantisch – ‘n po wier neer’ezet. Je ouwers in de besstee, romantisch en zô knus as in ’n leepele-dôsje: jæ, echt romantisch dus! Romantisch nær de plee ’s nachs, al was ‘t bûte koud: romantisch met je bille op ‘t ‘arde, kouwe ‘out. Op ‘t pleisje eete koke, romantisch zonder gas: ‘n mæl wærin – romantisch – gien vlês te vinde was! Oh jæ: romantisch baaje: de kæmer was ‘t bad, romantisch dubbeld-zitte, in ‘n têl met grêzeg nat. Je aa’re broertjes wazze, romantisch voor’egæn: voor jou bleef as-te jongste, ‘t kouwe wæter stæn. Romantisch ‘s mændags wasse, veul zêgoed, dik en zwær! Romantisch ‘ard stæn boene en ‘s ævens læt pas klær! En dan je wasgoed drôge an zô’n romantisch ‘ek, romantisch bure rûzies voor ‘n beetje goeie plek. Die romantiek van vrooger is net as ‘n gedên: as je d‘m effe optilt, zie je de valse schên! Ien kæmer, iene zolder, geniens ‘n goeie plee: gien keuke mar ’n ofdak, wær-of je alles dee! Mar och, de têd-tie filtert: ‘t slechste zakt-’r deur, ze geeft an ‘êl veul dinge op ‘t lest ’n aa’re kleur. Je mot ‘t zô mar læte, die pleitjes van welêr: noemt ‘t gerust romantisch, dat veule ouwe zêr. En kind: wul jij zô’n ‘uisje: kôpt-tat dan as je ken! En zurregt-tat je dær dan, vrij en gelukkeg ben: Die arremoe van vrooger, die is goddank voorbij. Læt mên ’t zô mar zegge: ‘t is non ‘n beter tij! © Piet Spaans 2011 historisch publicist en auteur Den Haag Holland http://nl.wikipedia.org/wiki/Piet_Spaans
...terug ...home Geplaatst op 12-03-2012 en 1615 keer gelezen
Like dit 828 Liked