Deel 1
Deel 2
Deel 3
Deel 4
Deel 5
Deel 6
Deel 7
Ware trawler verhalen, verteld door Catfoss
Mick
Er is mij gevraagd om over dingen te vertellen, die ik heb gezien en die ik heb
gedaan , gedurende de vele jaren, dat ik een diepzee visserman was.
Ik weet en heb over talrijke tragische ongevallen en doodsoorzaken aan boord van schepen gehoord en gezien, maar ik wil niet aandringen op de tragische kant van wat een erg hard , maar eerlijk en edelijke kant van het leven van een visserman is.
Ik heb veel levens ervaringen en weet van de humoristische kant van de diepzee visserij, die ik met u wil delen.
Als er een ding voor ons visserlui bestond, , was het de overvloed aan gevoel voor lol en om te lachen.
Geloof mij... je had het nodig, als je eenmaal de 61ste Noordelijke breedte graad was gepasseerd,
Norbert ( De Steeksleutel ) Roebottom.
Norbert was er zo'n persoon.
Tijdens de oorlog was hij een sappeur geweest.
Een dienstplichtige die landmijnen onschadelijk maakte en...... hij was gek op machines en techniek.
Maar machines en de techniek waren niet zo erg op hem gesteld.
Ieder schip waarop hij gevaren had, was met meer onderdelen binnen gelopen,...... hoofdzakelijk moeren, bouten en machine onderdelen, .....dan waar het schip mee naar zee was gegaan.
Hij kon het niet nalaten om te knutselen aan machine onderdelen of aan wat anders aan boord.
Zijn favoriete gezegde was dan ook... als het niet goed werkt , ga het dan te lijf met een steeksleutel.
Hij had de beschikking over een uitgebreide hoeveelheid steeksleutels , vanaf twee inches tot twee voet in grootte.
Hij was zo blind als een vleermuis en liep rond met een constante stuurboord slagzij, wat één been van hem was korter dan de andere.
De bemanning maakte altijd grappen over hem, dat hij zijn machinist diploma zou hebben gekregen, omdat hij voor een auditie voor de Muppet show, geweigerd was.
Ik vond dit wel erg onvriendelijk voor hem, want hij was door en door een man uit Yorkshire.
Hij was uit het dorpje Wetwang afkomstig.
In ieder geval was Norbet aan het sleutelen geweest aan een deel van de scheepsmachine, dicht bij de schroefas.
Het deel waar hij aan gesleuteld had was de regulateur en hij wist, dat als hij dit zou openen, hij meer snelheid uit het schip kon halen.
Dat was uitstekend nieuws voor de schipper, want het betekende dat hij sneller naar en van de visgronden kon varen en wat ook betekende, dat hij meer tijd beschikbaar had om te vissen.
En dat was dan ook weer goed nieuws voor de bemanning, omdat zij dan sneller thuis zouden zijn.
En natuurlijk was Norbert het gesprek van de dag voor het volk in het voorin. Het was de goede Norbert voor en na.
Nu was de normale snelheid van een trawler bij het vissen, tussen de 3½ en 4 knopen.
Terwijl wij aan het vissen waren, voelde alles normaal aan, maar wij bemerkten het als wij op een plaats waren uitgevist en we volle kracht naar een andere locatie stoomden, dat het schip begon te rammelen.
De schipper raakte hierover wat ongerust en riep Norbet, om bij hem op de brug te komen.
Norbert echter verzekerde hem door te zeggen... Jij doet jouw werk en ik zal mijn werk doen.
Ik ben de hoofd machinist aan boord van dit schip en ik weet wat mogelijk is met mijn machines en wat het rammelen betreft, dat komt alleen maar door het wiebelen van het schip, bij deze snelheid.
Na een periode van een goede visserij op de Newfoundlanse banken, stoomden we terug naar huis en toen het schip weer eenmaal volle kracht liep.... ik weet niets over een snelheid wiebel...maar als je in je kooi lag, voelde je alles schudden.
Er gebeurden ook nog andere dingen.
De tafel in de mess-room schudde zo erg, dat je er geen maaltijd van kon eten.
Je moest je bord op je schoot nemen, om je voedsel naar binnen te krijgen.
Ofschoon oude Billy Brainwaite vertelde, dat het wonderen deed voor de stoelgang.
Ook gebeurde er dingen in de machine kamer.
Delen van het hekwerk boven in de machine kamer vielen naar beneden.
En zelfs de kombuis kachel, mar ook veel door de schuld van Norbert, rammelde zo erg, dat voor het eerst, in de tijd dat het schip was gebouwd, alles wat de kok in de oven plaatste, maar net gaar was.
Geen lekkere bruin gebakken aardappels
Wij vervolgden, op wat een vijf daagse tocht had moeten zijn en we deden het in vier en een halve dag..
We kregen ook nog eens een extra twee weken wal verlof, want het duurde zolang om alle stukken,die van verschillende delen van het schip waren afgevallen, weer opnieuw aan te brengen
Norbert echter werd gedegradeerd tot 2e machinist en zo ver als ik weet heeft de nieuwe hoofd machinist Norbert's gereedschap kist dicht gelast.
Vreemdeling
Volgende >>
Geplaatst op 02-08-2014 en 1502 keer gelezen
Like dit 877 Liked
Hartelijk dank voor u like, dit is een ode aan de acteur
Ware trawler verhalen, verteld door Catfoss
in 7 delen
Mick
Er is mij gevraagd om over dingen te vertellen, die ik heb gezien en die ik heb
gedaan , gedurende de vele jaren, dat ik een diepzee visserman was.
Ik weet en heb over talrijke tragische ongevallen en doodsoorzaken aan boord van schepen gehoord en gezien, maar ik wil niet aandringen op de tragische kant van wat een erg hard , maar eerlijk en edelijke kant van het leven van een visserman is.
Ik heb veel levens ervaringen en weet van de humoristische kant van de diepzee visserij, die ik met u wil delen.
Als er een ding voor ons visserlui bestond, , was het de overvloed aan gevoel voor lol en om te lachen.
Geloof mij... je had het nodig, als je eenmaal de 61ste Noordelijke breedte graad was gepasseerd,
Norbert ( De Steeksleutel ) Roebottom.
Norbert was er zo'n persoon.
Tijdens de oorlog was hij een sappeur geweest.
Een dienstplichtige die landmijnen onschadelijk maakte en...... hij was gek op machines en techniek.
Maar machines en de techniek waren niet zo erg op hem gesteld.
Ieder schip waarop hij gevaren had, was met meer onderdelen binnen gelopen,...... hoofdzakelijk moeren, bouten en machine onderdelen, .....dan waar het schip mee naar zee was gegaan.
Hij kon het niet nalaten om te knutselen aan machine onderdelen of aan wat anders aan boord.
Zijn favoriete gezegde was dan ook... als het niet goed werkt , ga het dan te lijf met een steeksleutel.
Hij had de beschikking over een uitgebreide hoeveelheid steeksleutels , vanaf twee inches tot twee voet in grootte.
Hij was zo blind als een vleermuis en liep rond met een constante stuurboord slagzij, wat één been van hem was korter dan de andere.
De bemanning maakte altijd grappen over hem, dat hij zijn machinist diploma zou hebben gekregen, omdat hij voor een auditie voor de Muppet show, geweigerd was.
Ik vond dit wel erg onvriendelijk voor hem, want hij was door en door een man uit Yorkshire.
Hij was uit het dorpje Wetwang afkomstig.
In ieder geval was Norbet aan het sleutelen geweest aan een deel van de scheepsmachine, dicht bij de schroefas.
Het deel waar hij aan gesleuteld had was de regulateur en hij wist, dat als hij dit zou openen, hij meer snelheid uit het schip kon halen.
Dat was uitstekend nieuws voor de schipper, want het betekende dat hij sneller naar en van de visgronden kon varen en wat ook betekende, dat hij meer tijd beschikbaar had om te vissen.
En dat was dan ook weer goed nieuws voor de bemanning, omdat zij dan sneller thuis zouden zijn.
En natuurlijk was Norbert het gesprek van de dag voor het volk in het voorin. Het was de goede Norbert voor en na.
Nu was de normale snelheid van een trawler bij het vissen, tussen de 3½ en 4 knopen.
Terwijl wij aan het vissen waren, voelde alles normaal aan, maar wij bemerkten het als wij op een plaats waren uitgevist en we volle kracht naar een andere locatie stoomden, dat het schip begon te rammelen.
De schipper raakte hierover wat ongerust en riep Norbet, om bij hem op de brug te komen.
Norbert echter verzekerde hem door te zeggen... Jij doet jouw werk en ik zal mijn werk doen.
Ik ben de hoofd machinist aan boord van dit schip en ik weet wat mogelijk is met mijn machines en wat het rammelen betreft, dat komt alleen maar door het wiebelen van het schip, bij deze snelheid.
Na een periode van een goede visserij op de Newfoundlanse banken, stoomden we terug naar huis en toen het schip weer eenmaal volle kracht liep.... ik weet niets over een snelheid wiebel...maar als je in je kooi lag, voelde je alles schudden.
Er gebeurden ook nog andere dingen.
De tafel in de mess-room schudde zo erg, dat je er geen maaltijd van kon eten.
Je moest je bord op je schoot nemen, om je voedsel naar binnen te krijgen.
Ofschoon oude Billy Brainwaite vertelde, dat het wonderen deed voor de stoelgang.
Ook gebeurde er dingen in de machine kamer.
Delen van het hekwerk boven in de machine kamer vielen naar beneden.
En zelfs de kombuis kachel, mar ook veel door de schuld van Norbert, rammelde zo erg, dat voor het eerst, in de tijd dat het schip was gebouwd, alles wat de kok in de oven plaatste, maar net gaar was.
Geen lekkere bruin gebakken aardappels
Wij vervolgden, op wat een vijf daagse tocht had moeten zijn en we deden het in vier en een halve dag..
We kregen ook nog eens een extra twee weken wal verlof, want het duurde zolang om alle stukken,die van verschillende delen van het schip waren afgevallen, weer opnieuw aan te brengen
Norbert echter werd gedegradeerd tot 2e machinist en zo ver als ik weet heeft de nieuwe hoofd machinist Norbert's gereedschap kist dicht gelast.
Vreemdeling
Volgende >>
Geplaatst op 02-08-2014 en 1502 keer gelezen
Like dit 877 Liked