Zô maer 'n praetje. Pendule-êierdopje-kasje-boenwas.
W'ebbe in de kaemer 'n môi laede-kasje staen; 'ekrege van 'n ouwe buurvrouw.
Ze von dà'k zô veul voor d'r 'edaen 'a', maer dà'-viel wel mee.
'k dee geweun me plicht as buur.
D'r kompt nog bij, dà'k wel wist, dà-ze 'n goed 'art 'a', maer iet stark, dus nam 'k 't ien en aar ût t'r 'ande.
" Dà'-kasje mò'-je elleke vrêdag boenwasse, Im, dan blêf- 't môi glimme", zee ze.
As ze 'n bakje bij me kwam doen, zette 'k de boenwasdôs onder 't kasje met-te deksel d'r of en dan 'oorde 'k, terwêl ze naer 't kasje keek: "Je ruk'-te boenwas".
Dan glom ze net zô as tat kasje.
Jae, 't was 'n best mens, maer toch mot 'k wat van d'r vertelle.
'k was dus nog al-d'r-is bij d'r binne en dan zee ze : " Im, 'è-je de voordeur dicht'edaen?"
"Jae 'oor", zee 'k.
"Gae toch maer effe kikke, pand, 'k voel zô'n trek an me biene."
As 'k weer berom kwam in de kaemer stong ze bij de klok en zee dan: " IJ stong weer stil."
Ze 'a' 'n môie pendule mè'-twie dezellefde vaeze, zô 'ezêd 'n knap schoorstien-stelletje.
'k zat nog iet môi, of: " Im, 'oor jij non ôk an d'achterdeur rammele, gae 's kikke, as je wul?"
Niemand te zien.
Weer berom de kaemer in en weer stong de buurvrouw bij de klok.
"IJ mot nae 'ekeke worre, maer non gae 'k êrst 'n bakje voor ons maeke", zee ze en ze slofte naer de keuke.
Zô gong dà'-nogal vaek en op 'n ochend weer 't êge liedje, maer 'k 'a' de klok net tien uur 'ore slaen.
Toe'-ze in de keuke met ons bakje bezeg was, doch 'k bij m'êge: daer mò'-'k 't mêne van 'ebbe.
Ik 'ekeke…..en wat zien 'k?
't achterdeurtje van de pendule stong 'allef ôpe en binne' in sting 'n maetjesflesje van Brokke mè'-brandewên en d'r naest 'n êierdopje, waer nog 'n slokje in zat.
Non wis'-k waer de buurvrouw die blauwe neus van 'a'.
D'r 'art was prima in orde, die tikte net zô goed as t'r pendule, die mankêrde ôk niks.
Ochêtje, 'k ben d'r toch maer blêve 'ellepe.
Ze was de kwaedste iet.
Nadruk verboden Immetje
Geplaatst op 07-05-2003 en 1465 keer gelezen
Like dit 763 Liked