Hartelijk dank voor u like, dit is een ode aan de acteur
Zô maer 'n praetje. Sponsedôs
W'ebbe toch zô'n leuk dagje 'e'aad bij kennusse, die 'n vollekstûn as 'obbie 'ebbe.
Môi, mens, we wiste iet wà'-we zagge; 'n 'uisje d'r op, daer kè'-je in weune en 'n klên broeikasje, daer 'ange komkommers in van wel 'n meter lang.
We wazze d'r weg van.
' 'Ebbe jeullie ôk wellus 'n moestûn, of zô, 'e'aad?", vrooge ze an ons.
"Jae, as kind 'a' 'k 'n klên tûntje", zee 'k.
Ze doche 'n schooltûntje, maer neen…..veul klêner, maer om dat te vertelle mot 'k wel 'n omweg maeke.
In de twiede klas van de laegere school gebrukte we nog 'n lei mè'- griffel.
Je 'a' 'n griffelkôker, daer bewaerde je de griffels in; d'r lag 'n watje in om de punte môi te 'ouwe.
O jae, die punte mos je d'r zellef anslêpe.
Achter in de klas lagge twie stiene, grês-wit en dà'-wazze de slêpstiene.
As je lei vol'eschreve was, mos je 'm schônmaeke; daer 'a' je 'n sponsedôs voor, die 'a' an twie kante 'n deksel.
As je 't iene dekseltje d'r of dee, zag je 'n sponsje,dat ammaar nat mos weze en an d'aare kant zat 'n stikje zême-lap.
Op te dôs stinge leuke plaetjies.
Bij mên Rôdkapje en de wollef.
Maer om kort te gaen: in die sponsedôs dee je 'n paer brûne bône en die mosse kieme en dan d'r nae dee je ze in 'n blompot.
'k 'a' twie blompotte voor 't keukeraem staen; daer bij 'a' 'k van me verjaersgeld 'n tôverschellep…. 'ekocht.
Die mos in 'n glas waeter staen, dan gong die ope en kwam d'r 'n môie blom te voorschên.
Allemael môie stikjes gekleurd glas 'a' 'k ôk 'ezocht, in 'n flesje mè'- waeter 'edaen en ôk t'r bij 'ezettet;……. 'k 'a', zô 'ezêd, 'n siertûntje…..
Elleke morge kikke 'oe 't ging mè'-me bône.
Jae 'oor, 't wiere al êle môie plante en de bône zelle non wel vlug komme.
Op 'n ochend, wat zien 'k?…….blomme…..en gien bône….!
"Moe", zee 'k, " kom non 's kikke, d'r zitte blomme an."
"Jae", zee me moeder, " dà'-kompt omdà'-je ze in 'n blompot 'ezettet 'êt en iet in 'n bônepot…."
Maer dà'-was 'n grapje van d'r.
Ze kreeg gelik, d'r kwamme bôntjies ût tie blomme en 'k von me moeder maer raer, dà'-ze bône koch bij de groenteboer; ze kos ze zellef toch in potte doen.
Maer goed, zô'n tôverschellep 'eb 'k iet mêr 'ekocht, daer 'a' je iet veul an.
"Wulle jeullie soms 'n maeltje bôntjies meeneme?", vrooge de kennusse an ons.
Non, dà'-liete w'ons gien twiemael vraege.
Ôk krege we 'n môi bosje blommetjies mee, margrietjes, goudsblomme.
'k vroog iniens: " Wete jeullie 't verschil tusse' bône en snê-blomme….?"
"Jae", zeeje ze, " bône kè'-je ete , maer blomme iet."
"Neen", zee 'k, " 'n bôn is êrst 'n blommetje, maer 'n sierblom wordt nôit gien bôn!"
Kik, tat 'a' 'k non 'elêrd in me jonge jaere mè'-me petieterige tûntje voor 't keukeraem.
Nadruk verboden Immetje.
Geplaatst op 12-09-2004 en 1593 keer gelezen
Like dit 819 Liked