Hartelijk dank voor u like, dit is een ode aan de acteur
Nieuwsgierig
Effe zô voor me raem staen kikke, dà'-mag 'k graeg doen.
Je ziet ammaar wel wat.
Ien van de-overbure 'êt bevoorbeeld nieuwe vitraege 'ange of 'n aa're buur 'êt môie plante voor d'r raeme.
Jae, 'k vin dà'-wel leuk.
Onderlest zag 'k te femilie van der Zwan al êl vroog weggaen en ik me mar ofvraege, waer die non al zô vroog naer toe mosse.
'n brulloft 'aa'ne ze iet, dan 'a' ze 't wel 'ezêd; mè'-vekantie ôk iet, want tan laet ze de-overgerdêne 'iet ope.
'k ken 't-t'r iet vraege, want ze benne weg.
'k vroog an die van mên of tie wis waer de femilie van der Zwan naer toe was.
"Im, 'k 'eb wel wat aars an me-'ôfd."
"Toe'-zag 'k opiens bij femilie Groen 'n waege van Vrôm en Dreesman stoppe.
Wat zelle die non besteld 'ebbe?
Ze-'êt 't nurreges over 'e'aad mè'-me en ze verteld me ammaar alles;'t benne grôte pakke, die naer binne'gaen.
"Ken jij zien, wat t'r in die pakke zit, man?"
"Welleke pakke, Im?"
"Benon, die bij Groen 'ebrocht worre."
"Voor mên, Immie, ben je knap nieuwsgiereg, mar jae, daer ben je 'n vrouw voor."
'k was 't iet met 'm iens.
'k ben toe'-mar om bô'schoppe 'egaen; ôk effe naer de 'Eijer, de-appeteek.
Daer lang 'k, net as me-opoe vrooger, me Vicks 'oestbonbons en me zoute griotjies.
Mar daer was 't druk, 't stong vol.
'k 'eb nog staen klesse met 'n vrouw, die 'k zô'n bietje van gezicht kende, mar vorders weet 'k iet zôveul van d'r.
Êgelek 'êlemael niks, be'alleve dat-t'r man 'iet zô goed was,dus ze is 'etrouwd.
"Jae", zee ze teuge me, " 'k mot ies 'ebbe voor me man, die mag niks 'ebbe….."
"O", zee 'k, …." jae, wà'-zelle ze daer voor geve?"
Dat 'a' 'k non graeg wulle wete, mar ze was nog lang iet an de beurt en 'k kos iet op t'r wachte, want daer ken'k t'r iet genog voor.
In de Straet 'eb 'k nog wat winkels 'ekeke; 'k doch', meschien zie 'k t'r nog en dan vraeg 'k geweun of ze d'r 'ebbe kenne 'ellepe.
Mar wie 'k zag, dà'-vrouwmus iet; dus mar weer op 'ûs an en kikke 'oe daer de vlag t'r voor sting.
Dat viel allemael mee.
Zôdoende vertelde 'k an die van mên, dat 't zô druk was bij de-'Eijer, veul zieke mense netuurlek en zô kwam 'k op tie vrouw. die wat mos 'ebbe voor d'r man, die….niks moch 'ebbe.
"Zou jij non wete', watte ze daer voor 'ebbe??'
"Nien Im, dut kêr ben 'k non net zô nieuwsgiereg as jij….!"
vertaald
Even zo voor mijn raam staan kijken, dat mag ik graag doen. Je zietaltijd wel iets. Eén van de overburen heeft bijvoorbeeld nieuwe vitrage-gordijnen hangen of een andere buur heeft mooie planten voor haar ramen. Ja, ik vind dat wel leuk. Laats zag ik de familie van der Zwan al heel vroeg weggaan en ik mij maar afvragen, waar die nu al zo vroeg naar toe moesten. Een bruiloft hadden zij niet, dan hadden zij het wel gezegd; met vakantie ook niet, want dan laat zij de overgordijnen niet open. Ik kan het haar niet vragen, want zij zijn weg. Ik vroeg aan mijn man of hij wist waar de familie van der Zwan naar toe was. "Em, ik heb wel wat anders aan mijn hoofd." Toen zag ik opeens bij familie Groen een wagen van Vroom en Dreesman stoppen. Wat zullen die nu besteld hebben? Zij heeft het nergens over gehad met me en ze verteld me altijd alles. Het zijn grote pakken, die naar binnen gaan. "Kan jij zien wat er in die pakken zit, man?" "Welke pakken, Em?" "Nou, die bij Groen worden gebracht." "Voor mij, Emmy, ben je knap nieuwsgierig, maar ja, daar ben je een vrouw voor." Ik was het niet met hem eens. Ik ben toen maar boodschappen gaan doen. Ook even naar den Heijer, de apotheek; daar haal ik , met als mijn opoe vroeger, mijn Vicks hoestbonbons en mijn zoute griotjes. Maar daar was het druk, het stond er vol. Ik heb nog staan praten met een vrouw, die ik zo'n beetje van gezicht kende, maar verder weet ik niet zo veel van haar. Eigenlijk helemaal niets, behalve dat haar man niet zo goed was, dus ze is getrouwd. "Ja", zei ze tegen mij, " ik moet iets hebben voor m'n man, die mag niets hebben….." "O", zei ik, "Ja, wat zullen zij daarvoor geven?" Dat had ik nu graag willen weten, maar ze was nog lang niet aan de beurt en ik kon niet op haar wachten, want daar ken ik haar niet genoeg voor. In de Keizerstraat heb ik nog wat winkels gekeken. Ik dacht , misschien zie ik haar nog en dan vraag ik gewoon of ze haar kunnen helpen. Maar wie ik zag, die vrouw niet, dus maar weer op huis aan en kijken hoe daar de vlag er voor stond. Dat viel allemaal mee. Zodoende vertelde ik aan mijn man, dat het zo druk was bij den Heijer; veel zieken natuurlijk en zo kwam het ook op die vrouw, die wat moest hebben voor haar man, die niets mag hebben. "Zou jij nu weten wat zij daar voor hebben?" "Nee Em, dit keer ben ik net zo nieuwsgierig als jij!" Nadruk verboden Immetje.
Geplaatst op 10-05-2005 en 1544 keer gelezen
Like dit 838 Liked