Hartelijk dank voor u like, dit is een ode aan de acteur
Zô mar 'n preitje. Biene en pôte.
't 'ondje van ons buurmêsje iet mêr vraege:"geef 's 'n pôtje."
Neen, je mot vraege: "geef 's 'n 'andje."
Ze-is t'r achter 'ekomme, dat paerde biene 'ebbe en d'r 'ondje is niks minder, vindt ze, as 'n paerd; dus die 'êt non ôk gien pôte mêr.
De twie voorpôte benne 'ande en de twie achterpôte biene.
Pôte klinkt 'n bietje plat, mar dat is ôk weer iet ammaar zô.
'k vin in de 'Aeg de Korte en Lange Pôte zellefs deftig klinke.
Mar ies aers.
'k weet nog: 'n kammeraed van die van mên 'a' 'n scharreltje an de-'and.
Toe' die van mên 'n kêr an 'm vroog of 't 'n geschikt mêsje was, zee die: " 'k 'eb ien bezwaer, 'k vin dat mokkel zô bienig, 'k 'eb liever 'n pôtig wêfje!"
Zô zie je mar.
Vrooger weunde d'r bij ons in de buurt 'n man en 'n vrouw - ze wazze 'etrouwd - mar gien dag ging d'r voorbij of ze 'aa'ne rûzie.
Ze was 'n vreemdeling (!)....... ze kwam ût Woerde'.
De man dee vaek z'n beklag bij mên-ouwers.
Dan zee die: "Koke ken ze iet, allien van woede...", of alles maek ze op be'alleve de bedde....!"
Zellef was tie ôk iet ien van de beste 'oor, want 'ij lustte 'n flinke slok.
Me moeder zee wel-d'r-is: " Nog effe, dan lôp-tie met 'n karbonkelneus en 'n paer strôie biene."
Mar goed, op 'n Zaeterdagmiddag was-tie thûs 'ekomme met z'n lônzakje en toe' die 't z'n vrouw gaf zee die: " 'ier, pak met je voorpôtjies an, dan ken je 't met je achterpôtjies weggôie."
Wel, wel lans, daer 'êt-tie motte vluchte.
Jae kindere en dronke mense zegge mêstal de waer'êd, mar die wulde ze netuurlek iet 'oore.
't is gelukkig allemael weer op z'n pôtjies terecht 'ekomme, zô 'ezêd weer pôt-an, mar non wul 'k nog ien ding zegge en dan 'ou 'k op over biene en pôte.
Vraeg an 'n dûzendpôt nôit iet 'oe die lôpt, want tan raek-tie van slag en weet tie 't iet mêr.
Nadruk verboden Immetje.
Geplaatst op 15-07-2006 en 1590 keer gelezen
Like dit 845 Liked